TÜRKİYE’ DE KOOPERATİFÇİLİĞİN TARİHSEL GELİŞİMİ
Anahtar Kelimeler:
Kooperatifçilik, Türkiye Kooperatifçilik TarihiÖzet
Bu araştırmanın temel amacı, Kooperatifçiliğin tarihsel gelişim sürecini incelemektir. Araştırmada, dünyada ve Türkiye’ de kooperatifçiliğin gelişim evreleri özetlenmiştir. Türkiye’ de kooperatifçilik, cumhuriyet öncesi ve cumhuriyet sonrası dönem olarak iki ana dönem içerisinde incelenebilir. Özellikle cumhuriyet sonrası dönemde devlet politikalarının destekleri ile kooperatifçiliğin önem kazandığı ancak öneminin hala yeterince anlaşılamadığı anlaşılmaktadır. Ayrıca kooperatifler ile ilgili araştırmaların sonuçlarına göre kooperatiflerin finansal ve yönetsel olarak yapısal problemlerinin yanında mevzuata dayalı problemlerinde kooperatiflerin gelişimini olumsuz etkilediği görülmektedir.
Referanslar
Bilgin, N. ve Tanıyıcı, Ş. (2008). Türkiye'de Kooperatif ve Devlet İlişkilerinin Tarihi Gelişimi. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 2008 (2), 136-159. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/kmusekad/issue/10221/125644
Cenkış, S. (2014). Kooperatif ve Birliklerde Profesyonel Yönetime Geçiş. Lebib Yalkın Mevzuat Dergisi. 129, 1-7.
Çıvgın, H. (2011). Charles Fourier: Kuramı ve Ekolojik Kriz Ortamında Bir EkoFilozof Olarak Okunabilme İmkânları. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi (Kent ve Çevre Bilimleri) Anabilim Dalı.
Doğan, N.Ö. ve Ersoy, Y. (2017). Tarımsal Kalkınma Kooperatiflerinde Swot Analizi: Uşak İli Örneği. Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi, 52, Özel Sayı, 952-969.
Erçin, F. (2006). Mustafa Kemal ATATÜRK ve Türk Kooperatifçiliği, İstanbul: Derin Yayınları.
Everest, B. (2018). Türkiye'de Kooperatifçiliğin Nicelik, Mevzuat Ve Kamu Yönetimi Boyutlarıyla İrdelenmesi. Third Sector Social Economic Review, 53(3), 1008.
Geray, C. (2014). Kooperatifçilik, Ankara: Nika Yayınları.
Gülpak, M. (1997). Türkiye’ de Kooperatifçilik Hareketinin Gelişimi ve Bu Gelişmede Ahmet Hamdi Başar’ın Yeri ve Önemi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi SBE.
Gümrük Ve Ticaret Bakanlığı (2012), Türkiye Kooperatifçilik Stratejisi ve Eylem Planı 2012-2016 (TÜKOSEP), Gümrük ve Ticaret Bakanlığı, Ankara.
Hazar,N. (1970). Kooperatifçilik Tarihi, Tarım Kredi Kooperatifleri Yardımlaşma Birliği Yayınları No.1, Ankara, s. 27–29.
International Cooperative Allience (n.d), “What is a Cooperative?”,
https://www.ica.coop/en/cooperatives/what-is-a-cooperative, İndirilme tarihi: 28.08.2022
İnan, İ. Hakkı (2008). Türkiye'de Tarımsal Kooperatifçilik ve AB Modeli. İstanbul: Sektörel Yayınlar.
Karadeniz, R.F. (2019). Ulusal Kooperatiflerden ‘Neoliberal Kooperatiflere’: Neoliberal Küreselleşme Sürecinde Kooperatiflerin Dönüşümü. Krize Karşı Kooperatifler içinde (Edt. Öngel ve Yıldırım). İstanbul: Notabene Yayınları. S. 301-322.
Kınıklı, F. (2017). Tarımsal Kooperatiflerde Ortakların Hizmet Kalitesi Algısı: İzmir İli Sütçülük Kooperatifleri Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi.
Kocabaş, Y. Ö. (2010). Türkiye’de Tarımsal Kooperatifçilik Düşüncesinin Gelişimi. Libra Kitapçılık ve Yayıncılık, İstanbul.
Koç, H. (2022). Kentsel Konut Sunumunda Giderek Unutulan Bir Organizasyon: Konut Yapı Kooperatifleri. İDEALKENT, 13 (37), 2002-2026.
Koçtürk, O. M., ve Gölalan, M. (2010). 1923-1950 Türkiye ekonomisinin yapısal analizi. Üçüncü Sektör Kooperatifçilik, 45(2), 48-65.
Lorenzo, H. M. (2013). Cooperativism and Self-Management in Marx, Engels and Lenin. Cooperatives and Socialism A View of Cuba içinde (Edt. C.P. Harnecker). UK: Palgrave Macmillan, 63-89.
Low, S., Donovan, G. T., & Gieseking, J. (2012). Shoestring Democracy: Gated
Condominiums And Market-Rate Cooperatives İn New York. Journal of Urban Affairs, 34(3), 279-296.
Müftüoğlu, H., ve Aydos, V.(2001) Türkiye'de Kooperatifçilik: Türk Konut
Kooperatifçiliğine Alternatif Bir Model: Almanya, İstanbul Ticaret Odası Yayın No: 2001–46, 1. Baskı, İstanbul, 2001, s.11.
Mülayim Z.G. (2006). Kooperatifçi Atatürk ve Kooperatifçilik, Yetkin Yayınları, 1.Basım, Ankara, 2006.
Mülayim, Z.G. (1992). Kooperatifçilik, Ankara: Yetkin Yayınları.
Narbay, Ş., ve Al Kılıç, Ş. (2022). 7339 Sayılı Kanun’un Kooperatifler Kanunu ve Diğer Kanunlarda Yaptığı Değişiklikler Üzerine Düşünceler. Ticaret Hukuku Dergisi Journal of Commercial Law.
Öcal, H. (2019). Tüm Yönleriyle Kurumsal Yönetim. Ankara: Akademisyen Kitabevi.
Ökçesiz, A. (1999). Üçüncü Sektör (Kooperatifler – Kooperatifçilik). Trabzon: İnkilap Matbaacılık.
Öksüz, E. (1982). Kooperatifçilik Kavramı ve İlkelerinin Işığında, Türkiye'de Köy Kalkınma Kooperatifleri. In Journal of Social Policy Conferences (No. 31, pp. 329-358).
Özdemir, G. (2021). Kooperatifçilik. Ankara: Nobel Yayınları.
Reyes, J.C. ve C.P. Harnecker (2013). An Introduction to Cooperatives. Cooperatives and Socialism a View of Cuba (Edt. C.M. Harnecker) içinde. UK: Palgrave Macmillan. 25- 45.
Sanders, H. (2002). Les Sky Stratchers: Bacground. International Institute of Social History. http://www.iisg.nl/collections/stratchers/background.php Erişim: 30.08.2022
Şahin, Ç.E. (2019). Türkiye Tarımının Güncel Sorunlarının Çözümünde Kooperatifler Bir Model Olabilir mi? Fırsatlar ve Handikaplar Üzerine Düşünceler. Krize Karşı Kooperatifler içinde (Derl. F. Serkan Öngel ve U. Dursun Yıldırım), İstanbul: Notabene Yayınları. 79-116.
Tan, S., ve Karaönder, İ. (2013). Türkiye’de tarımsal örgütlenme politikalarının ve mevzuatının irdelenmesi: tarımsal amaçlı kooperatifler örneği. ÇOMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 1(1), 87-94.
TDK (2005). Türkçe Sözlük, 10.Baskı, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Ticaret Bakanlığı (2016) https://ticaret.gov.tr/kooperatifcilik/bilgi-bankasi/tukosep-izlemeraporlari. Erişim tarihi:27.11.2022
Tongyu, Z. ve D. Weimin (2011). The New Stage of Capitalism: A Marxist Update on Its Evolution. London: Canut International Publishers.
Türkiye Tarım Kredi Kooperatifleri Merkez Birliği(2008), İnsan Kaynakları Daire
Başkanlığı Eğitim Müdürlüğü, Tarım Kredi Kooperatifleri ve Birlikleri Temel Kanun Mevzuat, Yayın No: 79, Ankara 2008.
Türkiye Milli Kooperatifler Birliği, (t.y.). http://www.turkey.coop/menu/Turkiye-Milli- Kooperatifler-Birligi-Tarihcesi/11. Erişim tarihi:27.11.2022 I. Kooperatifçilik Kurultayı,
Ültanır, M.S. (2019). Türkiye’de Kooperatifçiliğin Tarihsel Seyri: Devlet İnisiyatifiKalkınma İdeali, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ünal, V. ve Yercan, M. (2006). Türkiye'de Su Ürünleri Kooperatifleri ve Balıkçılar İçin Önemi. Su Ürünleri Dergisi, 23(1), 221-227.
Yazıcı, H.(2012) Gümrük ve Ticaret Bakanı, Türkiye Kooperatifçilik Stratejisi ve Eylem Planı Açılış Konuşması, Ankara.
Yılmaz Ü. (1989), Kooperatif İşletmeciliği, Anadolu Üniversitesi, Eğitim, Sağlık ve Bilimsel Araştırma Çalışmalar Vakfı Yayınları No: 75, Eskişehir 1989, s.3.
Williams, R.C. (2007). The Cooperative Movement Globalization from Below. England: Ashgate Publishing Limited
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2022 Yönetim ve Örgüt Tarihi Dergisi
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
Dergimizde yayımlanan makaleler, 